Z oburzeniem przyjęliśmy informację dotyczącą pisma Przewodniczącej Krajowej Rady Sądownictwa z 14 marca 2023 r. Pismo to, kierowane do prezesa Sądu Okręgowego w Poznaniu, zawiera sugestię o konieczności skierowania na szkolenie z zakresu prawa konstytucyjnego przewodniczącej składu orzekającego sędziego Joanny Knobel. Przewodnicząca KRS uznała takie działanie za celowe z uwagi na treść rozstrzygnięcia i ustnych motywów wydanego z udziałem sędzi Joanny Kobel przez Sąd Rejonowy Poznań-Nowe Miasto i Wilda w Poznaniu nieprawomocnego wyroku uniewinniającego osoby oskarżone o przeszkadzanie w publicznym wykonywaniu kultu religijnego. Pismo to skierowane do prezesa sądu, który jest właściwy do rozpoznania środka odwoławczego od tego wyroku jest niedopuszczalną próbą wpływania na treść przyszłego orzeczenia, jakie w przypadku wniesienia apelacji wydawać może ten sąd. Ponadto jego autorką jest przewodnicząca organu, który zgodnie z art. 186 ust.1 Konstytucji RP stać ma na straży niezawisłości sędziów i niezależności sądów. Przewodnicząca KRS i zarazem sędzia powinna wiedzieć, że nieprawomocny wyrok może być poddany kontroli instancyjnej i , jeśli narusza prawo, uchylony. O zgodności z prawem, w tym Konstytucją RP tego wyroku, powinien orzekać niezawisły sąd, wolny i chroniony od wszelkich prób nacisku na treść orzeczenia.
Z niepokojem odnotowaliśmy także zamieszczoną 13 marca 2023 r. na Twitterze wypowiedź wiceministra infrastruktury Marka Gróbarczyka, że „ze względu na koszty wykonania postanowienia NSA, na skutki społeczno-prawne i środowiskowe, nie można wykonać tak idiotycznych, radykalnych działań. Opieramy się na prawomocnym pozwoleniu na budowę. Ono pozwala nam na realizację zadań. Działamy zgodnie z prawem”. Wypowiedź ta dotyczyła postanowienia Naczelnego Sądu Administracyjnego z 7 marca 2023 r. (III OZ 78/23) oddalającego zażalenie Wód Polskich i Generalnej Dyrekcji Ochrony Środowiska na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego o wstrzymaniu prac regulacyjnych na Odrze. Tego rodzaju wypowiedzi przedstawicieli władzy wykonawczej, coraz częściej pojawiające się w przestrzeni publicznej, o świadomym i celowym niezastosowaniu się do prawomocnego orzeczenia sądu uznać należy za niedopuszczalne w demokratycznym państwie prawa, jakim ma być Rzeczpospolita Polska zgodnie z art. 2 Konstytucji. Podważają one zaufanie obywateli do państwa i stanowionego przezeń prawa oraz mogą stać się zachętą do niewykonywania prawomocnych orzeczeń wydanych w ich sprawach, w tym choćby dotyczących podatków. Prowadzą bezpośrednio do anarchizacji życia publicznego.