Jako sędziowie sądów administracyjnych jesteśmy dumni z tego, że od ponad siedemnastu lat jesteśmy nie tylko sędziami polskimi, ale także sędziami unijnymi. Prawo unijne jest przez nas stosowane, kierujemy pytania prejudycjalne do Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej i odwołujemy się w naszych orzeczeniach do dorobku orzeczniczego tego sądu. Obliguje nas do tego przede wszystkim przyjęta po referendum Konstytucja RP, mocą której prawo unijne stało się częścią polskiego systemu prawa.
Uważamy również, że art. 9 Konstytucji nakazuje sędziom poszanowanie zawieranych przez Rzeczpospolitą Polską umów międzynarodowych, wśród których jest również Traktat podpisany w Atenach w dniu 16 kwietnia 2003 r. dotyczący przystąpienia Rzeczypospolitej Polskiej do Unii Europejskiej (Dz.U.z 2004 r., Nr 90, poz. 864). Przystąpienie Polski do Unii Europejskiej również poprzedzone zostało referendum.
Unia Europejska i Rzeczpospolita Polska opierają się na tych samych wartościach zapisanych w traktatach i ustawie zasadniczej. Obecny spór nie dotyczy tych wartości. W sposób sztuczny został wykreowany jako rozbieżność pomiędzy prawem traktatowym a polską ustawą zasadniczą. Jego istota sprowadza się natomiast do niezgodności polskich ustaw dotyczących organizacji wymiaru sprawiedliwości i statusu sędziów z zasadami wynikającymi z Konstytucji i prawa Unii Europejskiej. Zgodnie z art. 2 Konstytucji RP Rzeczpospolita Polska jest demokratycznym państwem prawnym. Zarówno Unia Europejska, jak i Rzeczpospolita Polska jako zasadę przyjmują istnienie niezależnych sądów i konieczność zapewnienia gwarancji niezawisłości sędziowskiej.
Sprzeciwiamy się zatem zachowaniom, które zmierzają do naruszania przez Polskę prawa międzynarodowego, którego jako Państwo zobowiązała się w Konstytucji RP przestrzegać Rzeczpospolita Polska. Nie zgadzamy się na wprowadzanie chaosu prawnego przez te instytucje Państwa, które powinny stać na straży Konstytucji i wiążących Polskę umów międzynarodowych, a w sposób oczywisty naruszają wynikające z tych umów obowiązki.
Zwracamy uwagę, że nieprzestrzeganie przez instytucje Państwa obowiązującego, z mocy art. 91 Konstytucji, prawa międzynarodowego i prawa stanowionego przez organizację międzynarodową, do której Rzeczpospolita Polska dobrowolnie przystąpiła i zobowiązała się do stosowania stanowionego przez nią prawa, narusza także art. 2 Konstytucji i może spowodować nie tylko poważne konsekwencje międzynarodowe, ale także zniszczyć szacunek obywateli do Państwa i stanowionego przezeń prawa.
Wzywamy w związku z tym wszystkie organy Państwa do niezwłocznego wykonania wyroku TSUE z 15 lipca 2021 r., w sprawie C-791/19 i postanowienia tego Trybunału z 14 lipca 2021 r., w sprawie C-204/21, w tym poprzez zawieszenie działania Izby Dyscyplinarnej Sądu Najwyższego oraz przywrócenie do orzekania sędziów zawieszonych w czynnościach przez Izbę Dyscyplinarną.